Waar vind je die tegenwoordig, de echte slakkenkwekers. Waren slakken vroeger het volksvoedsel en werden ze veel en vaak gegeten tijdens de druivenpluk in Frankrijk, tegenwoordig is het een luxe, een delicatesse. Slakken kan je in de natuur rapen maar tegenwoordig worden ze ook weer gekweekt. In Nederland en in Belgie hebben we een aantal ambachtelijke kwekers. Het gaat om slakkenboerderijen waar veelal de Gros-gris of de Bourgogne slak wordt gekweekt. Lekker met een kruidenboter en wat stokbrood. Maar vaak hebben deze ambachtelijke kwekers meer te bieden. Een reeks mooie producten gebaseerd op de door hen gekweekte slakken. Van amuses tot heerlijke slakken in bouillon. Diverse kant en klare gerechtjes. Opwarmen, glaasje wijn erbij en smullen maar.
Maar een ander soort kweker van slakken vinden we in Rotterdam. Hier zit een slakkenkweker die Afrikaanse reuzenslakken kweekt. Deze slakken worden in de oostbloklanden en ook in Duitsland en Engeland gehouden als huisdier. Het is weer eens wat anders, niet opeten maar verzorgen. In Nederland begint de Afrikaanse reuzenslak ook langzaam aan een opmars in de huiskamer. Het is een redelijk makkelijk dier en erg leuk om naar te kijken. Bij sommige soorten halen de slakken een respectabele lengte van 30 cm!!, Het huisje heeft dan een grootte van zo,n 15-18 cm. Ze kunnen dan een gewicht van ongeveer 350 tot 450 gram halen.
Ik hoor u denken, “dat is een mooi hapje”. Inderdaad, in Afrika (Ghana) geldt een van de grootste soorten, de Achatina achatina als een lekkernij. Op vele lokale markten wordt deze slak dan ook aangeboden. Op sommige plekken dreigt de slak uit te sterven door deze consumptie.
Maar het is best mogelijk dat u als liefhebber van slakken al eens eerder zonder het te weten heeft genoten van de Afrikaanse reuzenslak. In dit geval betreft het dan meestal de Achatina fulica. Het is deze Afrikaanse slak die we regelmatig tegenkomen in bewerkte producten met slakken. In de andere rubrieken op deze site lees je daar meer over.